Het bedevaartsoord Santiago de Compostella

Graf apostel Jacobus de Meerdere

Jaarlijks trekken meer dan 250.000 pelgrims naar het bedevaartsoord Santiago de Compostela. Maar eerbetoon aan het vermeende graf van apostel Jacobus de Meerdere is niet altijd het belangrijkste doel van de pelgrims. Voor velen is de bedevaart een tocht van bezinning waarbij ze een tijd uit de dagelijkse beslommeringen zijn. Een soort lopen zonder verleden en zonder toekomst met dagelijkse beproevingen.

Veel hulp onderweg

Een zoektocht met de nodige ontberingen en zonder de zekerheden van thuis. Een pelgrim naar Santiago de Compostela is zeer kwetsbaar. Telkens weer moeten er oplossingen worden gevonden voor allerlei problemen die zich onderweg kunnen voordoen van oververmoeidheid tot het zoeken van een overnachtingplaats. De tocht gaat vaak gepaard met een onzeker gevoel met telkens weer opbeuringen om verder te gaan. Ver weg uit de vertrouwde omgeving en vaak afhankelijk van hulp van anderen die overigens onderweg ruimschoots wordt geboden.

Kathedraal als einddoel

Santiago de Compostela is een stad met ongeveer 100.000 inwoners en ligt in de regio Galicië in het noordwesten van Spanje. Volgens een legende zou het graf van de apostel Jacobus zich in Santiago de Compostela bevinden. De naam Santiago betekent Sint Jacobus (Sant-Iago). Het stoffelijk overschot van Jacobus zou samen met twee discipelen in een stenen boot vanzelf de kust van Galicië hebben bereikt waarna het dode en onthoofde lichaam aan de berg Libredón werd begraven. Ooit was het apostolische graf in de vergetelheid geraakt maar in 813 werd het door de kluizenaar Paio ontdekt waarna de plek van de graftombe uitgroeide tot een belangrijke plaats voor het christendom. Over het graf heen werd een machtige kathedraal gebouwd. De façade van de kathedraal is in barokstijl. De deur aan de rechterzijde bevat een standbeeld van María Salomé en aan de linkerzijde is de vader van Santiago Zebedeus afgebeeld.

Schelp als symbool

Naar Santiago de Compostella komen te voet pelgrims uit heel Europa. Op weg naar het bedevaartsoord zijn zij herkenbaar aan een sint-jakobsschelp die ze met de sluiting naar boven op de rug dragen. Met die schelp, het teken van de heilige Jacob, worden ook belangrijke wegen en plaatsen aangeduid. De weg naar het bedevaartsoord kent veel tradities. Pelgrims laten bijvoorbeeld in Cruz de Ferro een van huis meegenomen steen achter waarmee ze op symbolische wijze de zonden van zich afleggen. Daarna kunnen ze ook letterlijk verlicht hun tocht voortzetten. Afhankelijk van de gekozen route en het vertrekland en vertrekpunt is de tocht 2000 tot 3000 kilometer lang. Veel pelgrims lopen de tocht in drie fases: 1. tot Vézelay of La Châtre, 2. tot Saint-Jean-Pied-de-Port in de Franse Pyreneeën en 3. tot Santiago de Compostela. De historische wegen naar Santiago de Compostela zijn voor de westerse cultuur zo belangrijk dat ze door de Unesco in 1993 zijn erkend als cultureel erfgoed.

Nederlands Genootschap van Sint Jacob.

Bijna elk West-Europees land kent een genootschap dat zich richt op Santiago-gangers en informatie aan hen verstrekt. Die genootschappen geven tevens een pelgrimspas uit wat een internationaal erkend document is voor de tocht naar Santiago de Compostela. Op vertoon van de pas kan voor een bescheiden vergoeding in de Spaanse refugios (overnachtingplaatsen voor pelgrims) worden geslapen. De eigenaar van de pas krijgt, bij bezit van de benodigde stempels, bij aankomst in Santiago een compostela overhandigd. Dat is een officieel document als bewijs dat de pelgrimstocht in de goede geest is volbracht. Het Nederlands Genootschap van Sint Jacob is te vinden op www.Santiago.nl

Graag verwijzen wij ook naar www.lifefocus.be, www.thealchemyoflove.org,

Het 'Alchemie van de Liefde' team.